Het bezoek aan het Roadhouse
Door: Gerrit
Blijf op de hoogte en volg Gerrit
11 Augustus 2017 | Canada, Hinton
Altijd al gedacht dat ik ooit in het verleden een cowboy ben geweest. We speelden in het speeltuintje aan de Pinkstraat in Koog met Frank in de vroege jaren zestig van de vorige eeuw. Frank was erg verwend. Hij had een wigwam, een tomahawk, zo’n indianenbijl, weliswaar van plastic maar het zag er wel echt uit. Een mooie indianentooi. Een vredespijp en een wigwam. We zaten gezellig in de wigwam aan onze rietsigaren te trekken of het een lieve lust was. Toen was roken nog gezond want je kon zuigen tot je een ons woog, rook kreeg je niet binnen. Op latere leeftijd kocht ik zwarte laarzen met gespen er op. De sporen om het paard wat harder te laten lopen zaten er niet op. Ook kocht ik op wat latere leeftijd een lange wax jas, een hoed en echte cowboy laarzen. Dat alles hangt en ligt nu in onze garage. Op weg naar Kamloops kwamen we een Roadhouse tegen. Iets in mij zei: stoppen!!!!! Daar was het hotel waar ik ooit in een vorig leven mijn dollars verbraste. Ik zag mezelf al weer staan in de saloon, één hand op de kolf van mijn Colt, cowboyhoed een beetje naar het achterhoofd geschoven en een coole blik op mijn gezicht…. De hurdy gurdy girls. Meisjes die op de muziek van een aftands orgeltje dansten met verleidelijke blikken. Ze droegen kokette rokjes die net over de knie vielen. Ze hadden kleurige bloesjes aan met diepe decolletés. Ze konden de cowboys verleiden door een dansje met ze te doen…. Dat kostte 1 dollar. Ik verdiende 2 dollar per dag met goud zoeken. Heel wat dansjes gedaan met de meiden…. Mijn moeder riep toen ik 30 jaar oud werd: je hebt helemaal niets….. Ook toen al verbraste ik mijn zuur verdiende geld in het café wat nu de Toog heet…
Een kamer in dat Roadhouse kostte 1 dollar inclusief wat eten. Ank en ik keken rond in de kamers van het ruim 200 jaar oude hotel. In 1 van de kamers stond mijn brits en mijn houten koffer. Zo’n koffer die je rechtop neerzet. Zo’n zelfde koffer die ik zag bij Zuiver. Maar die nu tegenwoordig als wijnkist gebruikt wordt….. Een feest van herkenning…. Zou het dan toch…
Een kamer in dat Roadhouse kostte 1 dollar inclusief wat eten. Ank en ik keken rond in de kamers van het ruim 200 jaar oude hotel. In 1 van de kamers stond mijn brits en mijn houten koffer. Zo’n koffer die je rechtop neerzet. Zo’n zelfde koffer die ik zag bij Zuiver. Maar die nu tegenwoordig als wijnkist gebruikt wordt….. Een feest van herkenning…. Zou het dan toch…
-
11 Augustus 2017 - 03:09
Gerrit Fris:
Let op de typemachine. Is nu niet meer van deze tijd maar heb er wel mijn geld mee verdiend.
Let op het bed. Dat ik ooit kocht toen we net in ons huis aan de P.G. Visstraat gingen wonen. Het is bijna hetzelfde. Hahaahaa -
11 Augustus 2017 - 03:16
Gerrit Fris:
Dat bed komt in een ander filmpje voor. -
11 Augustus 2017 - 04:22
Gerrit Fris:
Die typemachine en die koffergrammofoon zijn niet uit mijn tijd als cowboy. -
11 Augustus 2017 - 17:10
Nienke:
Haha weer super leuk geschreven!! Veel plezier lieve Papa en Mama KUS
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
